Onderweg
Blijf op de hoogte en volg Hetty
30 Juni 2016 | Nederland, Hoogeveen
Hoi allemaal,
Vanuit onze Afrikaanse tussenstop in Mbale, delen we alvast onze eerste avonturen met jullie. Maandagavond reden we naar ons hotel in Amsterdam. Omdat de bitterballen in beperkte voorraad waren, gingen we voor ons doen op tijd slapen. s Ochtends ontdekte ik dat mijn mobiel niet verder wilde opladen dan 55%. Hè bah, op weg naar Afrika en straks wellicht geen/beperkte verbinding met het thuisfront kunnen onderhouden, daar had ik geen zin. Dus er stond nog veel op het programma voordat we kunnen opstijgen. Na ons ontbijtje de volgende ochtend, stonden we met onze 106 kg bagage te wachten op de shuttlebus die ons naar het vliegveld zou brengen. Hier kwamen we al langzaam in Afrikaanse sferen, want de bus was overvol. Terwijl ik met onze handbagage in de bus zat, stond Hetty nog buiten. Maar met een beetje drukken, konden de laatsten (en dus ook Hetty) met de bus mee. Op het vliegveld snel ingecheckt (nou ja, de douane moest ons bevrijden uit het fotohokje) en een nieuwe mobiel gekocht. Wij zijn klaar voor vertrek! :-)
In het vliegtuig ontmoeten we Jonathan uit Oeganda die naast Hetty zit. We hebben hele leuke gesprekken met elkaar en met een beetje slapen, eten en muziek luisteren, arriveren we om 22.00 uur plaatselijke tijd in Entebbe. Daar ontmoeten we Florence die drie uur onderweg is geweest om naar het vliegveld te komen vanuit het hotel, wat normaal een uur duurt. Dat is Afrika, plannen lukt nog wel, maar de planning halen is een uitzondering. Nog een uur rijden naar ons hotelletje bij mama Rose en dan eindelijk slapen na een korte nacht en een lange dag.
De volgende dag (woensdag) ontbijten we heerlijk met vers Afrikaans fruit. We overhandigen namens onze groep aan Florence (Flo) de ipad waar ze ontroerd van raakt en knuffelt ons plat van dankbaarheid. Daarna gaan we eerst naar de bank geld wisselen. Dat laten we liever aan Flo over want zij krijgt als Afrikaanse de hoogste koers. Na anderhalf à twee uur was deze eerste klus geklaard. Nu naar de tweede: zorgen dat onze telefoons hier werken.
Ook dat gaat op zijn Afrikaans. Dat wil zeggen, eerst in de ene rij staan om een kaartje te kopen (met 3 mensen voor je, duurt dat ongeveer 30 minuten). Daarna aansluiten in de andere rij. Na een kwartier krijg je een formulier om in te vullen om je te registreren. Daarna zijn ze nog drie kwartier bezig om je telefoon werkend te krijgen. Maar dan moet je nog alles controleren, want voor je het weet, heb je nog geen verbinding en staat alles op een andere taal ingesteld etc . etc. Als het dan echt klaar is, dan kijkt er ook niemand blijer dan wij :-). Joehoe we hebben verbinding en juiste valuta. Het is inmiddels 14.30 uur, we hebben nu echt wel zin in een lekkere lunch.
Daarna rijden we terug naar mama Rose. Terwijl we uitblazen van alle vermoeienissen vertelt Flo ons dat je hier heerlijk een massage kunt krijgen van een uur. Nou, daar hebben we wel oren naar…… Ze regelt het en na een douche van een paar straaltjes, maar wel warm, zijn we er klaar voor en gaan we naar de twee dames die ons flink een heerlijke ontspannen massage geven. Onder het geluid van de kraanvogels, hebben we een mooi gesprek met Flo. Ze vertelt ons over haar werk en over de mogelijk nieuwe baan die ze krijgt en wat dat inhoudt. Het wordt ons opnieuw weer duidelijk wat een prachtige vrouw ze is. Zo dapper en vasthoudend. Ondanks veel tegenslag een sterke wil om de corruptie te bestrijden en niet met de grote massa mee te gaan. Niet te gaan voor eigen gewin en je mond maar houden omdat je er anders uit ligt. Maar gaan voor recht en gerechtigheid en dit alles doet ze met veel wijsheid.
Vandaag vanuit zuidelijk Kampala door de Afrikaanse binnenlanden gereden richting het noorden. Na vijf uur arriveerden we in onze volgende stopplaats Mbale. Het was een vermoeiende, maar mooie reis. Het is inmiddels al laat en we wilden jullie toch wat sturen, vandaar dit snelle verslag en wat foto’s.
Morgen vertrekken we naar Moroto. Waar we ons project zullen zien. Ondanks dat het regenseizoen is, is het al twee dagen droog. Dat betekent dat we de korte route kunnen rijden. Dat scheelt 60 km. De planning is 9.00 vertrekken en 16.00 arriveren. We gaan zien of het lukt……
Lieve groet vanuit Mbale van Hetty en Astrid
Vanuit onze Afrikaanse tussenstop in Mbale, delen we alvast onze eerste avonturen met jullie. Maandagavond reden we naar ons hotel in Amsterdam. Omdat de bitterballen in beperkte voorraad waren, gingen we voor ons doen op tijd slapen. s Ochtends ontdekte ik dat mijn mobiel niet verder wilde opladen dan 55%. Hè bah, op weg naar Afrika en straks wellicht geen/beperkte verbinding met het thuisfront kunnen onderhouden, daar had ik geen zin. Dus er stond nog veel op het programma voordat we kunnen opstijgen. Na ons ontbijtje de volgende ochtend, stonden we met onze 106 kg bagage te wachten op de shuttlebus die ons naar het vliegveld zou brengen. Hier kwamen we al langzaam in Afrikaanse sferen, want de bus was overvol. Terwijl ik met onze handbagage in de bus zat, stond Hetty nog buiten. Maar met een beetje drukken, konden de laatsten (en dus ook Hetty) met de bus mee. Op het vliegveld snel ingecheckt (nou ja, de douane moest ons bevrijden uit het fotohokje) en een nieuwe mobiel gekocht. Wij zijn klaar voor vertrek! :-)
In het vliegtuig ontmoeten we Jonathan uit Oeganda die naast Hetty zit. We hebben hele leuke gesprekken met elkaar en met een beetje slapen, eten en muziek luisteren, arriveren we om 22.00 uur plaatselijke tijd in Entebbe. Daar ontmoeten we Florence die drie uur onderweg is geweest om naar het vliegveld te komen vanuit het hotel, wat normaal een uur duurt. Dat is Afrika, plannen lukt nog wel, maar de planning halen is een uitzondering. Nog een uur rijden naar ons hotelletje bij mama Rose en dan eindelijk slapen na een korte nacht en een lange dag.
De volgende dag (woensdag) ontbijten we heerlijk met vers Afrikaans fruit. We overhandigen namens onze groep aan Florence (Flo) de ipad waar ze ontroerd van raakt en knuffelt ons plat van dankbaarheid. Daarna gaan we eerst naar de bank geld wisselen. Dat laten we liever aan Flo over want zij krijgt als Afrikaanse de hoogste koers. Na anderhalf à twee uur was deze eerste klus geklaard. Nu naar de tweede: zorgen dat onze telefoons hier werken.
Ook dat gaat op zijn Afrikaans. Dat wil zeggen, eerst in de ene rij staan om een kaartje te kopen (met 3 mensen voor je, duurt dat ongeveer 30 minuten). Daarna aansluiten in de andere rij. Na een kwartier krijg je een formulier om in te vullen om je te registreren. Daarna zijn ze nog drie kwartier bezig om je telefoon werkend te krijgen. Maar dan moet je nog alles controleren, want voor je het weet, heb je nog geen verbinding en staat alles op een andere taal ingesteld etc . etc. Als het dan echt klaar is, dan kijkt er ook niemand blijer dan wij :-). Joehoe we hebben verbinding en juiste valuta. Het is inmiddels 14.30 uur, we hebben nu echt wel zin in een lekkere lunch.
Daarna rijden we terug naar mama Rose. Terwijl we uitblazen van alle vermoeienissen vertelt Flo ons dat je hier heerlijk een massage kunt krijgen van een uur. Nou, daar hebben we wel oren naar…… Ze regelt het en na een douche van een paar straaltjes, maar wel warm, zijn we er klaar voor en gaan we naar de twee dames die ons flink een heerlijke ontspannen massage geven. Onder het geluid van de kraanvogels, hebben we een mooi gesprek met Flo. Ze vertelt ons over haar werk en over de mogelijk nieuwe baan die ze krijgt en wat dat inhoudt. Het wordt ons opnieuw weer duidelijk wat een prachtige vrouw ze is. Zo dapper en vasthoudend. Ondanks veel tegenslag een sterke wil om de corruptie te bestrijden en niet met de grote massa mee te gaan. Niet te gaan voor eigen gewin en je mond maar houden omdat je er anders uit ligt. Maar gaan voor recht en gerechtigheid en dit alles doet ze met veel wijsheid.
Vandaag vanuit zuidelijk Kampala door de Afrikaanse binnenlanden gereden richting het noorden. Na vijf uur arriveerden we in onze volgende stopplaats Mbale. Het was een vermoeiende, maar mooie reis. Het is inmiddels al laat en we wilden jullie toch wat sturen, vandaar dit snelle verslag en wat foto’s.
Morgen vertrekken we naar Moroto. Waar we ons project zullen zien. Ondanks dat het regenseizoen is, is het al twee dagen droog. Dat betekent dat we de korte route kunnen rijden. Dat scheelt 60 km. De planning is 9.00 vertrekken en 16.00 arriveren. We gaan zien of het lukt……
Lieve groet vanuit Mbale van Hetty en Astrid
-
30 Juni 2016 - 18:58
Wilma:
Wauw en daar ga je dan met elkaar...zomaar weer verzeild in alle Afrikaanse avonturen. Mooi om het eerste verhaal al te lezen en dat jullie daar de tijd voor nemen onderweg op, toch best wel een vermoeiende reis! Waarin de douane jullie kennelijk moeten bevrijden en de mobiel het af laat weten...pff. De drukte van de stad en noem maar op. Toch allemaal dingen die bij zo'n reis horen en de verhalen en de prachtige foto's kleurrijk maken. Florence en mama Rose, twee prachtige vrouwen, die jullie hartelijk verwelkomen en nu al bijna in Moroto! Ik zie uit naar de volgende keer. -
30 Juni 2016 - 19:48
Henk:
Vast in het douanehokje: uiteraard. Stap daar niet in een lift. Je weet maar nooit. Het is een heel nieuw soort, de kraanvogels die jullie daar zien. Ach, als 't beessie maar een naam heeft. Wie is die mooie zwarte vrouw die jullie bij je hebt? Of is dat nou die Florence? Studeert ze ananas? Ze heeft een aardige auto. Hebben jullie die gegeven? Morgen op doorreis. Ben benieuwd wat voor dieren jullie dan zien. Zijn er nog Gorilla's in Uganda? -
30 Juni 2016 - 20:33
Ineke:
Een hele reis voordat je op het project bent. Maar wel heel leuk wat jullie allemaal al beleven en super leuk om mee te genieten. Goede reis morgen en ben benieuwd naar jullie volgende avonturen.
Dikke knuffel voor jullie alle drie. -
30 Juni 2016 - 21:14
Hetty Wesseling:
Nee Henk, die auto die je ziet, is van haar werkgever. Ze werkt voor de overheid en heeft daarom een auto nodig. Daarnaast werkt ze als vrijwilliger voor ons project en mag ze tijdens ons bezoek de auto gebruiken. En die gorilla´s zijn er zeker volgens Florence. ze waarschuwt je :-). -
30 Juni 2016 - 21:52
Elise:
Pffft, wat een enorme lange reis om op bestemming te komen. Wel prachtige vergezichten en dergelijk. Mooie fotos:)
-
01 Juli 2016 - 15:11
Marissa:
Yeah! De Afrikaanse avonturen gaan beginnen. Ben benieuwd. Het is in ieder geval al een hele reis om er te komen zo te lezen! Veel plezier en een dikke knuffel!! -
02 Juli 2016 - 07:11
Els:
Heerlijk wakker worden met jullie reisverslag. Kijk nu al uit naar alle volgende -
11 Januari 2017 - 11:00
Andre:
Op de foto van 30 Juni tijd 21:14 zie ik als de linkere dame als Hetty Wesseling die vroeger op het Bullepad woonde in Amsterdam. klopt dat? Mooie verhalen allemaal. Het lijkt wel Egypte met de motor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
